ZGROMADZENIE SIÓSTR “JEDNOŚĆ”
pw. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Licznik

Liczba wyświetleń:
3489889

Nie można kochać bez nadziei,

nie można mieć nadziei bez wiary

Boże, odnów nas w wierze,

która jest naszym życiem i zbawieniem,

w Nadziei, obiecującej przebaczenie

i wewnętrzną odnowę,

w Miłości oczyszczającej

i otwierającej nasze serca.

Byśmy Cię kochali, a w Tobie każdego naszego brata i siostrę.

Benedykt XVI

Wszystko, co doskonałe dojrzewa powoli.

Jesteśmy na tym świecie, niczym we mgle, ale wiara jest wichrem, który rozprasza mgłę i sprawia, że nad naszą duszą jaśnieje piękne światło. św. Jan Vianney

Rozum bez wiary błądzi. św. Ireneusz

Samotność

Odczuwamy potrzebę samotności. W samotności Jezus, Boski Mistrz, słucha naszych zwierzeń, przemawia do serca, przytula do siebie marnotrawnego syna, daje wytchnienie, wysłuchuje modlitw, obdarza łaskami. Pomyślmy o Jego ciepłym zaproszeniu: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy obciążeni i utrudzeni jesteście, a Ja was pokrzepię".

Krzyż i błogosławieństwa

Praktykować życie błogosławieństwami ewangelicznymi: błogosławieni ubodzy, błogosławieni ci, którzy się smucą, błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie... to znaczy wyciągnąć ramiona po krzyż. „Jeżeli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, weźmie swój krzyż i niech Mnie naśladuje". Tak uczy nas Jezus, nasz Nauczyciel.

Cierpienie i pocieszenie

Prędzej czy później każdy doświadcza fizycznego lub duchowego cierpienia. Mogą być różne jego przyczyny. Jest cierpienie, które nie ujawnia się na zewnątrz. Niektórzy sami doświadczają cierpienia, inni cierpią za drugich.

Nikt nie cierpi bardziej od tego człowieka, który nie chce przyjąć cierpienia. Nikt nie osiągnie większej radości od tego, kto poznał jak w sposób odpowiedzialny umartwiać swoje ciało. Ten bowiem, kto kocha swoje życie, straci je, a kto oddaje życie Bogu, odzyska je. Tak samo jak ten, kto nie potrafi zachować umiarkowania w jedzeniu i piciu, będzie cierpiał na różne dolegliwości, a tym samym skróci swe życie.

« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 [21] 22 23 24 25 26 27 »

Powrót

Według Konstytucji Zgromadzenia „Jedność”

p.w. św. Teresy od Dzieciątka Jezus

do naszej wspólnoty zakonnej może być przyjęta kandydatka, która:

jest wyznania rzymsko-katolickiego;

w wieku od 18 do 35 lat;

ma czystą intencję wstąpienia do zakonu;

nie jest związana żadną przeszkoda prawną;

ma odpowiednie zdrowie do podjęcia życia zakonnego.

Kandydatka przechodzi następujące etapy formacji:

� postulat

� nowicjat

� juniorat

Okres postulatu trwa od sześciu miesięcy do dwóch lat. Kandydatka zostaje włączona do wspólnoty, jednak bez pełnego uczestnictwa w jej życiu. Przechodzi formację podstawową (ogólnoludzką i religijną) pod kierunkiem mistrzyni postulatu, która też wyznacza jej codzienne obowiązki. Przed przyjęciem do postulatu kandydatka winna przedłożyć następujące dokumenty:

Ø świadectwo urodzenia, chrztu i bierzmowania oraz stanu wolnego;

Ø świadectwo moralności od ks. proboszcza, katechety lub prefekta;

Ø zaświadczenie o stanie zdrowia;

Ø ostatnie świadectwo szkolne i z katechizacji;

Ø własnoręcznie napisany życiorys;

Ø własnoręcznie napisane podanie o przyjęcie do postulatu.

Nowicjat trwa od roku do dwóch lat. Kandydatka po przyjęciu do nowicjatu rozpoczyna już życie zakonne według duchowości Zgromadzenia. Poznaje historię Instytutu, osobę Założyciela, charyzmat. Pod kierunkiem mistrzyni nowicjatu, przechodzi wszechstronną i systematyczną formację dostosowaną do jej zdolności, okoliczności, czasu i miejsca. W drugim roku nowicjatu kandydatka może uzyskać zgodę na podjęcie pracy zawodowej, zgodnej z celem apostolskim Instytutu. Nowicjat kończy złożenie pierwszej profesji zakonnej na ściśle określony czas, która jest co roku ponawiana aż do ślubów wieczystych.

Juniorat to czas liczony od pierwszych ślubów zakonnych do profesji wieczystej. Trwa od pięciu do siedmiu lat. W tym czasie ma miejsce pogłębiona formacja duchowa i apostolska, naukowa i praktyczna włączona w realizowanie misji Zgromadzenia przez siostrę. Nad formacją czuwa mistrzyni junioratu.

Okres profesji czasowej kończy złożenie ślubów wieczystych.