Nie można kochać bez nadziei,

nie można mieć nadziei bez wiary

 

 

Boże, odnów nas w wierze,

która jest naszym życiem i zbawieniem,

w Nadziei, obiecującej przebaczenie

i wewnętrzną odnowę,

w Miłości oczyszczającej

i otwierającej nasze serca.

Byśmy Cię kochali, a w Tobie każdego naszego brata i siostrę.

Benedykt XVI

Jesteśmy na tym świecie, niczym we mgle, ale wiara jest wichrem, który rozprasza mgłę i sprawia, że nad naszą duszą jaśnieje piękne światło. św. Jan Vianney

Kto wyznaje wiarę nie błądzi, kto zaś ma miłość, nie żywi nienawiści. św. Ignacy Antiocheński

Pokusy

Każdy jest narażony na pokusy. Niektóre przychodzą ze świata poprzez zły przykład, złe filmy; inne od szatana, który krąży i uderza w najsłabsze miejsce; jeszcze inne z naszych namiętności, dumy, lenistwa, zazdrości itp. Z wiarą i pokorą winniśmy zawsze modlić się za tych, którzy muszą opierać się wielkim pokusom.

By zachować silną i niezachwianą wiarę w okresie prób i kłopotów, musimy karmić codziennie swój umysł poprzez czytanie Pisma św.

Łaska

Gdy ktoś nie posiada Bożej łaski, ten nigdy nie znajdzie spoczynku i będzie zawsze niezadowolony, pomimo że nieraz posiada wielką wiedzę i cnoty. Jest jak wierny syn z przypowieści, który nie może zaakceptować powrotu swego brata i jest niezadowolony z nowej sytuacji. Gdy zgubimy ten nadprzyrodzony element w swoim życiu, wszystko inne będzie wydawało się niezupełne i niepełne. Podniesienie do poziomu życia nadprzyrodzonego może dokonać się tylko przez Jezusa Chrystusa Boga-Człowieka. „Niechże grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom" (Rz 6,12).

Ciągłe oczyszczanie

Przygotowanie do życia w raju polega na zdobywaniu zasług w tym życiu poprzez stałe oczyszczanie ciała i umysłu. Mamy uświęcać duszę, praktykując 3 cnoty: wiarę, nadzieję i miłość. Czyńmy więc akty wiary, nadziei i miłości każdego dnia. Uświęcajmy ciało poprzez umartwienie zmysłów: wzroku, słuchu, smaku, węchu i dotyku. Z pomocą łaski Bożej duch powinien zapanować nad zmysłami. Nasze ciało uświęcone jest przecież poprzez chrzest i inne sakramenty.

 «  1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  [22]  23  24  25  26  27  » 

Powrót

 

Według Konstytucji Zgromadzenia „Jedność” 

p.w. św. Teresy od Dzieciątka Jezus

do naszej wspólnoty zakonnej może być przyjęta kandydatka, która:

 

     

*     jest wyznania rzymsko-katolickiego;

*  w wieku od 18 do 35 lat;

*  ma czystą intencję wstąpienia do zakonu;

*  nie jest związana żadną przeszkoda prawną;

*  ma odpowiednie zdrowie do podjęcia życia zakonnego.

 

 

Kandydatka przechodzi następujące etapy formacji:

 

 

      postulat

      nowicjat

      juniorat

 

 

     Okres postulatu trwa od sześciu miesięcy do dwóch lat. Kandydatka zostaje włączona do wspólnoty, jednak bez pełnego uczestnictwa w jej życiu. Przechodzi formację podstawową (ogólnoludzką i religijną) pod kierunkiem mistrzyni postulatu, która też wyznacza jej codzienne obowiązki. Przed przyjęciem do postulatu kandydatka winna przedłożyć następujące dokumenty:

 

Ø      świadectwo urodzenia, chrztu i bierzmowania oraz stanu wolnego;

Ø      świadectwo moralności od ks. proboszcza, katechety lub prefekta;

Ø      zaświadczenie o stanie zdrowia;

Ø      ostatnie świadectwo szkolne i z katechizacji;

Ø      własnoręcznie napisany życiorys;

Ø      własnoręcznie napisane podanie o przyjęcie do postulatu.

     Nowicjat trwa od roku do dwóch lat. Kandydatka po przyjęciu do nowicjatu rozpoczyna już życie zakonne według duchowości Zgromadzenia. Poznaje historię Instytutu, osobę Założyciela, charyzmat. Pod kierunkiem mistrzyni nowicjatu, przechodzi wszechstronną i systematyczną formację dostosowaną do jej zdolności,  okoliczności, czasu i miejsca. W drugim roku nowicjatu kandydatka może uzyskać zgodę na podjęcie pracy zawodowej, zgodnej z celem apostolskim Instytutu. Nowicjat kończy złożenie pierwszej profesji zakonnej na ściśle określony czas, która jest co roku ponawiana aż do ślubów wieczystych.

   

     Juniorat to czas liczony od pierwszych ślubów zakonnych do profesji wieczystej. Trwa od pięciu do siedmiu lat. W tym czasie ma miejsce pogłębiona formacja duchowa i apostolska, naukowa i praktyczna włączona w realizowanie misji Zgromadzenia przez siostrę. Nad formacją czuwa mistrzyni junioratu.

Okres profesji czasowej kończy złożenie ślubów wieczystych.

Powrót

Święta

Sobota, III Tydzień Wielkanocny
Rok B, II
Dzień Powszedni

Galeria

Wyszukiwanie