Nie można kochać bez nadziei,

nie można mieć nadziei bez wiary

 

 

Boże, odnów nas w wierze,

która jest naszym życiem i zbawieniem,

w Nadziei, obiecującej przebaczenie

i wewnętrzną odnowę,

w Miłości oczyszczającej

i otwierającej nasze serca.

Byśmy Cię kochali, a w Tobie każdego naszego brata i siostrę.

Benedykt XVI

Jesteśmy na tym świecie, niczym we mgle, ale wiara jest wichrem, który rozprasza mgłę i sprawia, że nad naszą duszą jaśnieje piękne światło. św. Jan Vianney

Dusza, która kroczy w miłości, nikogo nie męczy ani się sama nie męczy. św. Jan od Krzyża

Samopoznanie

Musimy odważnie przyznać się do naszej nędzy i upadków. Nie uznając swoich win, będziemy skazani na istnienie i działanie bez Bożej pomocy. Zło nas pociąga poprzez trojaką pożądliwość. Ta skłonność do złego jeszcze w nas wzrasta na skutek nowych grzechów i złych nawyków. Wyznajmy to w pokorze i bez lęku, a z Bożą pomocą znów uzdrowimy rany, rozbudzimy na nowo nasze zdolności, by ćwiczyć się w cnotach oraz zdecydowanie kroczyć ku doskonałości Ojca Niebieskiego.

Całkowite zjednoczenie z Chrystusem

Komunia św. pomnaża łaskę, uzupełnia braki, dodaje sił, obdarza radością ducha i uzdalnia do działania, by pod wpływem łaski wykorzenić grzechy powszednie. Św. Franciszek Salezy mówi: „Ten, kto przyjmuje Komunię św., ma Jezusa w swoim umyśle, sercu, piersiach, oczach, rękach, uszach, stopach, języku. A co robi Zbawiciel? On umacnia, oczyszcza, uświęca i ożywia wszystko. To On właśnie kocha naszym sercem; rozumie umysłem; udziela życia w oddechu; widzi poprzez nasze oczy; mówi naszym językiem. On czyni wszystko we wszystkim. Stąd już nie my żyjemy, ale żyje w nas Jezus Chrystus".

Odkupienie

Odkupienie polega na odtworzeniu człowieka w porządku natury i łaski zgodnie z pierwotnym, nie skażonym grzechem wzorem nadanym na początku przez Boga. Dokonuje tego Chrystus, Boski Architekt, „przez którego wszystko zostało stworzone". Odkupienie obejmuje także wolę, która jest królewską koroną człowieka. Dobry Bóg uczynił człowieka podobnym do aniołów i obdarzył go wolnością. Dla tych, którzy oceniają powierzchownie, mogłoby się wydawać, że Bóg zbyt wiele ryzykował, dając stworzeniom wolność, ale mądrość, moc i miłość Boga dają zupełnie inne wyjaśnienie.

 «  1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  [23]  24  25  26  27  » 

Powrót

 

Według Konstytucji Zgromadzenia „Jedność” 

p.w. św. Teresy od Dzieciątka Jezus

do naszej wspólnoty zakonnej może być przyjęta kandydatka, która:

 

     

*     jest wyznania rzymsko-katolickiego;

*  w wieku od 18 do 35 lat;

*  ma czystą intencję wstąpienia do zakonu;

*  nie jest związana żadną przeszkoda prawną;

*  ma odpowiednie zdrowie do podjęcia życia zakonnego.

 

 

Kandydatka przechodzi następujące etapy formacji:

 

 

      postulat

      nowicjat

      juniorat

 

 

     Okres postulatu trwa od sześciu miesięcy do dwóch lat. Kandydatka zostaje włączona do wspólnoty, jednak bez pełnego uczestnictwa w jej życiu. Przechodzi formację podstawową (ogólnoludzką i religijną) pod kierunkiem mistrzyni postulatu, która też wyznacza jej codzienne obowiązki. Przed przyjęciem do postulatu kandydatka winna przedłożyć następujące dokumenty:

 

Ø      świadectwo urodzenia, chrztu i bierzmowania oraz stanu wolnego;

Ø      świadectwo moralności od ks. proboszcza, katechety lub prefekta;

Ø      zaświadczenie o stanie zdrowia;

Ø      ostatnie świadectwo szkolne i z katechizacji;

Ø      własnoręcznie napisany życiorys;

Ø      własnoręcznie napisane podanie o przyjęcie do postulatu.

     Nowicjat trwa od roku do dwóch lat. Kandydatka po przyjęciu do nowicjatu rozpoczyna już życie zakonne według duchowości Zgromadzenia. Poznaje historię Instytutu, osobę Założyciela, charyzmat. Pod kierunkiem mistrzyni nowicjatu, przechodzi wszechstronną i systematyczną formację dostosowaną do jej zdolności,  okoliczności, czasu i miejsca. W drugim roku nowicjatu kandydatka może uzyskać zgodę na podjęcie pracy zawodowej, zgodnej z celem apostolskim Instytutu. Nowicjat kończy złożenie pierwszej profesji zakonnej na ściśle określony czas, która jest co roku ponawiana aż do ślubów wieczystych.

   

     Juniorat to czas liczony od pierwszych ślubów zakonnych do profesji wieczystej. Trwa od pięciu do siedmiu lat. W tym czasie ma miejsce pogłębiona formacja duchowa i apostolska, naukowa i praktyczna włączona w realizowanie misji Zgromadzenia przez siostrę. Nad formacją czuwa mistrzyni junioratu.

Okres profesji czasowej kończy złożenie ślubów wieczystych.

Powrót

Święta

Wtorek, IV Tydzień Wielkanocny
Rok B, II
Uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męcz., Głównego Patrona Polski

Galeria

Wyszukiwanie