Nie można kochać bez nadziei,

nie można mieć nadziei bez wiary

 

 

Boże, odnów nas w wierze,

która jest naszym życiem i zbawieniem,

w Nadziei, obiecującej przebaczenie

i wewnętrzną odnowę,

w Miłości oczyszczającej

i otwierającej nasze serca.

Byśmy Cię kochali, a w Tobie każdego naszego brata i siostrę.

Benedykt XVI

Jesteśmy na tym świecie, niczym we mgle, ale wiara jest wichrem, który rozprasza mgłę i sprawia, że nad naszą duszą jaśnieje piękne światło. św. Jan Vianney

Człowiek bez wiary jest jak podróżnik bez celu, jak ktoś, kto walczy bez nadziei na zwycięstwo. św. Augustyn

Samokontrola

Prawdziwa wolność nie oznacza swawoli, rozwiązłości czy pozwalania sobie na wszystko; jest ona zdolnością do podejmowania odpowiednich i słusznych decyzji; jest ona panowaniem nad instynktami i wydarzeniami życia. Kościół zawsze stawał w obronie ludzkiej wolności. Kościół chce wprowadzić człowieka drogą dialogu i przekonywania w nieskończone bogactwo wiary i łaski, by człowiek poczuł się zaproszony do poznania tych wartości, zgłębiania ich treści i przyjęcia ich.

Medytacja

Medytacja kształtuje prawy charakter u każdego człowieka; kształtuje prawdziwego chrześcijanina, zakonnika, księdza, przed Bogiem i ludźmi. Zamiast poddawać się w obliczu trudności, pokus, plotek, złych opinii, człowiek uprawiający medytację staje się mocniejszy i pewniejszy. Będzie on szanowany przez ludzi i otrzyma nagrodę i błogosławieństwo od Boga.

Pełnia

Medytacja przenika całego człowieka: umysł, pamięć, wolę, serce; uświęca dzień; wypełnia serce i jak krew krąży w naszym działaniu i posłudze. Życie nie powinno być podzielone na dwie nie związane ze sobą rzeczywistości: medytację i ćwiczenia pobożne oraz zwykłą codzienność i doświadczenie zupełnie sprzeczne z tym pierwszym. Nie możemy brać do rąk Pisma św. czy innej książki służącej do medytacji, czytać i odkładać, nie wracając do przeczytanego fragmentu w ciągu dnia. Winniśmy często zwracać się do Boga myślą i uczuciem przy podejmowaniu decyzji. Wtedy ożywimy nasze życie i będziemy bardziej radośni niż obecnie; wzrośnie nasza wiara.

 «  1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  [24]  25  26  27  » 

Powrót

 

Według Konstytucji Zgromadzenia „Jedność” 

p.w. św. Teresy od Dzieciątka Jezus

do naszej wspólnoty zakonnej może być przyjęta kandydatka, która:

 

     

*     jest wyznania rzymsko-katolickiego;

*  w wieku od 18 do 35 lat;

*  ma czystą intencję wstąpienia do zakonu;

*  nie jest związana żadną przeszkoda prawną;

*  ma odpowiednie zdrowie do podjęcia życia zakonnego.

 

 

Kandydatka przechodzi następujące etapy formacji:

 

 

      postulat

      nowicjat

      juniorat

 

 

     Okres postulatu trwa od sześciu miesięcy do dwóch lat. Kandydatka zostaje włączona do wspólnoty, jednak bez pełnego uczestnictwa w jej życiu. Przechodzi formację podstawową (ogólnoludzką i religijną) pod kierunkiem mistrzyni postulatu, która też wyznacza jej codzienne obowiązki. Przed przyjęciem do postulatu kandydatka winna przedłożyć następujące dokumenty:

 

Ø      świadectwo urodzenia, chrztu i bierzmowania oraz stanu wolnego;

Ø      świadectwo moralności od ks. proboszcza, katechety lub prefekta;

Ø      zaświadczenie o stanie zdrowia;

Ø      ostatnie świadectwo szkolne i z katechizacji;

Ø      własnoręcznie napisany życiorys;

Ø      własnoręcznie napisane podanie o przyjęcie do postulatu.

     Nowicjat trwa od roku do dwóch lat. Kandydatka po przyjęciu do nowicjatu rozpoczyna już życie zakonne według duchowości Zgromadzenia. Poznaje historię Instytutu, osobę Założyciela, charyzmat. Pod kierunkiem mistrzyni nowicjatu, przechodzi wszechstronną i systematyczną formację dostosowaną do jej zdolności,  okoliczności, czasu i miejsca. W drugim roku nowicjatu kandydatka może uzyskać zgodę na podjęcie pracy zawodowej, zgodnej z celem apostolskim Instytutu. Nowicjat kończy złożenie pierwszej profesji zakonnej na ściśle określony czas, która jest co roku ponawiana aż do ślubów wieczystych.

   

     Juniorat to czas liczony od pierwszych ślubów zakonnych do profesji wieczystej. Trwa od pięciu do siedmiu lat. W tym czasie ma miejsce pogłębiona formacja duchowa i apostolska, naukowa i praktyczna włączona w realizowanie misji Zgromadzenia przez siostrę. Nad formacją czuwa mistrzyni junioratu.

Okres profesji czasowej kończy złożenie ślubów wieczystych.

Powrót

Święta

Czwartek, IV Tydzień Wielkanocny
Rok B, II
Święto św. Marka, ewangelisty

Galeria

Wyszukiwanie