ZGROMADZENIE SIÓSTR “JEDNOŚĆ”
pw. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Licznik

Liczba wyświetleń:
3488155

Nie można kochać bez nadziei,

nie można mieć nadziei bez wiary

Boże, odnów nas w wierze,

która jest naszym życiem i zbawieniem,

w Nadziei, obiecującej przebaczenie

i wewnętrzną odnowę,

w Miłości oczyszczającej

i otwierającej nasze serca.

Byśmy Cię kochali, a w Tobie każdego naszego brata i siostrę.

Benedykt XVI

Wszystko, co doskonałe dojrzewa powoli.

Jesteśmy na tym świecie, niczym we mgle, ale wiara jest wichrem, który rozprasza mgłę i sprawia, że nad naszą duszą jaśnieje piękne światło. św. Jan Vianney

Miłość będzie przyspieszać nasze kroki, a bojaźń każe patrzeć, gdzie stawiamy stopy, aby nie upaść. św. Teresa z Avila

Życie w społeczeństwie

Istota ludzka jest naturalnie wyposażona przez Boga i ukierunkowana na życie we wspólnocie. Człowiek nie może żyć bez kontaktu z drugim człowiekiem, gdyż wtedy nigdy nie osiągnie fizycznej, moralnej i intelektualnej doskonałości. Bóg obdarzył człowieka zdolnością do łączenia się z innymi ludźmi, by w ten sposób uzupełnić swoje braki i swą ograniczoność. To tak samo uwidacznia się w życiu rodzinnym, jak i w publicznym czy zakonnym, gdyż jest to naturalne prawo, którego nikt nie może złamać.

Należymy do wspólnoty, jaką jest świat

Życie we wspólnocie z innymi wymaga od nas łagodności charakteru i towarzyskości; szerokiego, rozważnego i rozumiejącego umysłu, który byłby zdolny wydawać życzliwe sądy; zachowania dobrych manier, uległości i uprzejmości w kontaktach z innymi; umiejętności przebaczania zła i niesprawiedliwości, a wdzięczności za otrzymane dary; zachowania równowagi: bez dumy i wywyższania się w okresach dobrej passy i zaszczytów, a także bez zniechęcenia w przeciwnościach.

« 1 2 [3] 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 »

Powrót

Według Konstytucji Zgromadzenia „Jedność”

p.w. św. Teresy od Dzieciątka Jezus

do naszej wspólnoty zakonnej może być przyjęta kandydatka, która:

jest wyznania rzymsko-katolickiego;

w wieku od 18 do 35 lat;

ma czystą intencję wstąpienia do zakonu;

nie jest związana żadną przeszkoda prawną;

ma odpowiednie zdrowie do podjęcia życia zakonnego.

Kandydatka przechodzi następujące etapy formacji:

� postulat

� nowicjat

� juniorat

Okres postulatu trwa od sześciu miesięcy do dwóch lat. Kandydatka zostaje włączona do wspólnoty, jednak bez pełnego uczestnictwa w jej życiu. Przechodzi formację podstawową (ogólnoludzką i religijną) pod kierunkiem mistrzyni postulatu, która też wyznacza jej codzienne obowiązki. Przed przyjęciem do postulatu kandydatka winna przedłożyć następujące dokumenty:

Ø świadectwo urodzenia, chrztu i bierzmowania oraz stanu wolnego;

Ø świadectwo moralności od ks. proboszcza, katechety lub prefekta;

Ø zaświadczenie o stanie zdrowia;

Ø ostatnie świadectwo szkolne i z katechizacji;

Ø własnoręcznie napisany życiorys;

Ø własnoręcznie napisane podanie o przyjęcie do postulatu.

Nowicjat trwa od roku do dwóch lat. Kandydatka po przyjęciu do nowicjatu rozpoczyna już życie zakonne według duchowości Zgromadzenia. Poznaje historię Instytutu, osobę Założyciela, charyzmat. Pod kierunkiem mistrzyni nowicjatu, przechodzi wszechstronną i systematyczną formację dostosowaną do jej zdolności, okoliczności, czasu i miejsca. W drugim roku nowicjatu kandydatka może uzyskać zgodę na podjęcie pracy zawodowej, zgodnej z celem apostolskim Instytutu. Nowicjat kończy złożenie pierwszej profesji zakonnej na ściśle określony czas, która jest co roku ponawiana aż do ślubów wieczystych.

Juniorat to czas liczony od pierwszych ślubów zakonnych do profesji wieczystej. Trwa od pięciu do siedmiu lat. W tym czasie ma miejsce pogłębiona formacja duchowa i apostolska, naukowa i praktyczna włączona w realizowanie misji Zgromadzenia przez siostrę. Nad formacją czuwa mistrzyni junioratu.

Okres profesji czasowej kończy złożenie ślubów wieczystych.