ZGROMADZENIE SIÓSTR “JEDNOŚĆ” <br />pw. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Licznik

Liczba wyświetleń:
3485059

Nie można kochać bez nadziei,

nie można mieć nadziei bez wiary

Boże, odnów nas w wierze,

która jest naszym życiem i zbawieniem,

w Nadziei, obiecującej przebaczenie

i wewnętrzną odnowę,

w Miłości oczyszczającej

i otwierającej nasze serca.

Byśmy Cię kochali, a w Tobie każdego naszego brata i siostrę.

Benedykt XVI

Wszystko, co doskonałe dojrzewa powoli.

Jesteśmy na tym świecie, niczym we mgle, ale wiara jest wichrem, który rozprasza mgłę i sprawia, że nad naszą duszą jaśnieje piękne światło. św. Jan Vianney

Jeśli nasza wiara nie będzie odżywiona, zmarnieje i przestanie rodzić owoce. Rene Voillaume

Poznać, by pokochać

Jedynym sposobem, by pokochać ludzi żyjących daleko od nas, jest poznanie ich zwyczajów i kultury poprzez studiowanie ich historii, geografii, literatury itp. Niezbędną rzeczą, by pokochać, jest poznanie wartości i potrzeb ludzi żyjących na różnych kontynentach, stopnia rozwoju cywilizacji, tradycji religijnych, nauki itd. Dla chrześcijanina nie ma ani biednych, ani bogatych, ani dzikich, ani cywilizowanych ludów, ani mężczyzn, ani kobiet, ale tylko dzieci Boga i dusze przeznaczone dla wiecznego życia i szczęścia. Nie czekajmy, aż inni zaczną traktować nas z miłością, ale najpierw zacznijmy sami kochać. Często, gdy ktoś narzeka na innych, odsłania sam swoje wady. Czym jest miłość? Jest prawdziwym życiem w Bogu.

Dialog

Celem naszych rozmów nie powinna być satysfakcja i duma z tryumfu własnych pomysłów, ale duma z tryumfu prawdy. Nie jest rzadkością, że opinie sprzeczne z naszymi zawierają jakieś aspekty prawdy, które uprzednio uszły naszej uwadze. Bezstronne wysłuchanie z uwagą racji innych oraz dążenie do znalezienia tego, co jest słuszne w tych uwagach, wiąże się zawsze ze zbliżaniem się do prawdy, miłości i pokory.

« 1 2 3 [4] 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 »

Powrót

Według Konstytucji Zgromadzenia „Jedność”

p.w. św. Teresy od Dzieciątka Jezus

do naszej wspólnoty zakonnej może być przyjęta kandydatka, która:

jest wyznania rzymsko-katolickiego;

w wieku od 18 do 35 lat;

ma czystą intencję wstąpienia do zakonu;

nie jest związana żadną przeszkoda prawną;

ma odpowiednie zdrowie do podjęcia życia zakonnego.

Kandydatka przechodzi następujące etapy formacji:

� postulat

� nowicjat

� juniorat

Okres postulatu trwa od sześciu miesięcy do dwóch lat. Kandydatka zostaje włączona do wspólnoty, jednak bez pełnego uczestnictwa w jej życiu. Przechodzi formację podstawową (ogólnoludzką i religijną) pod kierunkiem mistrzyni postulatu, która też wyznacza jej codzienne obowiązki. Przed przyjęciem do postulatu kandydatka winna przedłożyć następujące dokumenty:

Ø świadectwo urodzenia, chrztu i bierzmowania oraz stanu wolnego;

Ø świadectwo moralności od ks. proboszcza, katechety lub prefekta;

Ø zaświadczenie o stanie zdrowia;

Ø ostatnie świadectwo szkolne i z katechizacji;

Ø własnoręcznie napisany życiorys;

Ø własnoręcznie napisane podanie o przyjęcie do postulatu.

Nowicjat trwa od roku do dwóch lat. Kandydatka po przyjęciu do nowicjatu rozpoczyna już życie zakonne według duchowości Zgromadzenia. Poznaje historię Instytutu, osobę Założyciela, charyzmat. Pod kierunkiem mistrzyni nowicjatu, przechodzi wszechstronną i systematyczną formację dostosowaną do jej zdolności, okoliczności, czasu i miejsca. W drugim roku nowicjatu kandydatka może uzyskać zgodę na podjęcie pracy zawodowej, zgodnej z celem apostolskim Instytutu. Nowicjat kończy złożenie pierwszej profesji zakonnej na ściśle określony czas, która jest co roku ponawiana aż do ślubów wieczystych.

Juniorat to czas liczony od pierwszych ślubów zakonnych do profesji wieczystej. Trwa od pięciu do siedmiu lat. W tym czasie ma miejsce pogłębiona formacja duchowa i apostolska, naukowa i praktyczna włączona w realizowanie misji Zgromadzenia przez siostrę. Nad formacją czuwa mistrzyni junioratu.

Okres profesji czasowej kończy złożenie ślubów wieczystych.